Bijzonder hout
Schaatsen!
Recent heb ik van een dorpsbewoner een stel oude houten schaatsen gekregen. Hij deed er niks meer mee. Wat op zich geen wonder is, aangezien de winters qua vorst behoorlijk te wensen over laten! En een overdekte ijsbaan is hier ook niet in de buurt.
Maar toch, de schaatsen wegdoen vond hij ook wel zonde. Dus de vraag was, of er misschien een pen van gemaakt kon worden. Je snapt dat was wel een uitdaging voor me.
Allereerst moest ik de ijzers eraf halen. Daarna heb ik het dikste tussenstuk eruit gezaagd. Het bleek dat het precies genoeg was om een pen uit te maken.
Op onderstaande foto zie je de pen liggen tussen de twee stukken van de schaats.
De rest van de schaats kan ik niet meer gebruiken. Maar omdat ik dat toch wel erg jammer vind, en geen houtkachel heb, heb ik er een pennenstandaard van gemaakt.
Daarvoor heb ik de twee stukken van de schaats weer aan elkaar gelijmd en een gat erin geboord voor de pen. Omdat de schaats blijft uit zichzelf zo niet goed blijft staan, zit er een klein blokje achter zodat de standaard niet meer kan omrollen.
De eigenaar van de schaats was er super blij mee. Hij zou de pen weggeven, maar heeft besloten om het toch maar zelf te houden. Volgens hem is deze “scheve schaats” te mooi om weg te geven.
Niet elke schaats is geschikt om een pen van te maken. En ik heb er ook niet zo veel. Sommige hebben een heel smal model of is de dikte niet voldoende. Dus ik dacht, dat was een eenmalig actie om zo’n leuke pen te maken.
Maar nee hoor. Eergisteren kreeg ik van de buurvrouw een krat vol met schaatsen. Er zit van alles tussen, van groot, klein, smal, breed, oud en super oud! Ik ben er reuze blij mee!
Inmiddels heb ik gevonden waar de schaatsen van oorsprong van werden gemaakt. Veelal van beukenhout, maar ook wel iepen- of eiken hout. Of van noten- of kersenhout, als je een duurdere schaats wilde. Je kunt het allemaal lezen op Schaatshistorie.
Materialen: Houten schaatsen.
Hout met een verhaal!
Zoals jullie wel weten zoek ik altijd wel naar een stuk hout met een verhaal om pennen van te maken. En echt ik hoef het vaak niet eens zelf te zoeken, maar krijg ik het ook gewoon. Blijkbaar weet iedereen hier in het dorp wel, hoe blij ik kan worden van een mooi stukje hout.
Zo kreeg ik laatst een forse plank eikenhout. Niet te tillen zo zwaar! Het bleek een stuk van een kerkbank te zijn uit de St. Joriskerk, uit ons dorp. De kerk is voor het laatst in 2002 gerenoveerd. Toen zijn ook de banken vervangen. En eerlijk gezegd was het ook wel nodig als je het hout ziet.
Onderwijl krijg je ook nog een klein inkijkje in mijn draai atelier!
Het hout heb ik in mooie blanks gezaagd. Dat maakt het tevens makkelijker om op te ruimen.
De eerste pen heb ik er al van gemaakt. Het hout is zo hard en droog, dat het hard werken was. Maar wat een mooie tekening zit er in de pen! Ik ben daar heel blij mee.
Vorige week had ik de pen mee naar een reünie van mijn verpleegkundige opleiding. Zo leuk om elkaar dan weer te treffen na al die jaren. Inmiddels is dat nu 47 jaar geleden. Op naar het jubileum van de 50 jaar!
Een van mijn oud collega’s bleek geboren te zijn in een naburig dorp. Haar grootouders hadden misschien zelfs op de deze bank gezeten. Het idee gaf haar heel veel emotie. Ik kon niet anders dan haar de pen te geven. Dit was zo bijzonder!
Materialen: Eikenhout, bijzonder hout verhaal.